8/10/08

Έχω πρόβλημα..

Τέλος. Δεν εξηγείται αλλιώς. Ζητούνται επειγόντως οδηγίες για reset του βιολογικού μου ρολογιού. Να κοιμάμαι και να ξυπνάω όταν θέλω. Και μόνο τότε.

Ελπίζω τουλάχιστον όταν βρεθεί η πολυπόθητη λύση να συνεχίσω να δείχνω τον ίδιο ζήλο για blogging και sharing.

Από αύριο ξεκινάω να είμαι και πάλι ενεργός άνθρωπος. Έτσι λέω τουλάχιστον. Ψώνια το πρωί(κάπου στις 12 το υπολογίζω αυτό), αγορά χορδών δηλαδή, γιατί το βράδυ έχει δουλειά και το απόγευμα λίγη πνευματική εργασία(ίσως κάποια μίνι έρευνα περι διπλωματικής).

Αρκετά όμως με τους ε(ξ)σωτερικούς μονολόγους. Common(?) interest from now on..

Θα μιλήσω για ένα από τα αγαπημένα μου, όπως καταλαβαίνω όσο μεγαλώνω, θέματα. Για μένα. Πιστός οπαδός και ακόλουθος της μουσικής, με τη μεγαλύτερή μου αδυναμία στο (ελληνόφωνο) τραγούδι, δε μπορώ παρά να παραμένω δορυφόρος της στην εκάστοτε καθημερινότητά μου.

Ενίοτε μουσικός, τραγουδιστής, τραγουδοποιός(τρομάρα μου, μην χλευάσετε είμαι πολύ πιο κουλ από όσο φαίνεται), γενικά τραγουδιάρης, ερασιτέχνης κριτικός(με την κακή έννοια, κατακρίνω εύκολα, κάτι που αποδίδω μάλλον στη γενική μου απογοήτευση από τα "πράγματα") και, πλέον, συντάκτης σε μουσικό webzine. Εδώ και λίγο καιρό λοιπόν, κείμενα μου φιλοξενεί το soundmag.gr , στα ελληνικά του sections.

Μπορώ να πω ότι η ενασχόλησή μου αυτή σίγουρα με βοήθησε να δω τη μουσική και το τραγούδι με άλλο μάτι, πιο απόμακρο ίσως, σίγουρα πιο αντικειμενικό, καθώς πρωταρχικός και "ιερός" σκοπός ενός ηλεκτρονικού περιοδικού σήμερα είναι η ενημέρωση, και όχι η προβολή απόψεων διάφορων τύπων-ειδικών. Δε με νοιάζει ως αναγνώστη αν γαμάει ο νέος δίσκος των "See through", αλλά ποιοι είναι οι τύποι και τι θα ακούσω σ' αυτόν.

Δεν ξέρω τι μέλλον έχουν και αν έχουν τέτοιου τύπου απόπειρες, δεν είχα ξανασχοληθεί με το θέμα, αυτό που ξέρω όμως με σιγουριά είναι ότι τα καλά πράγματα στο ίντερνετ δεν χάνονται. Ίσα ίσα. Και πάνω από όλα βέβαια, το γεγονός ότι γουστάρω αυτό που κάνω, με γεμίζει.

Όπως θα διαπιστώσετε επίσης, για να μην κάνω μόνο αναίσχυντη προσωπική διαφήμιση, το περιοδικό βρίσκεται σε αναζήτηση νέων συντακτών. Αν διαβάζεις και το σκέφτεσαι λοιπόν, γιατί όχι; Είτε από εδώ, είτε απ' ευθείας από το μεηλ του περιοδικού, έλα σε επαφή. ;-)

Αυτά πάνω-κάτω για απόψε. Ήθελα πολύ όταν ξεκινούσα το κείμενο αυτό να κατέληγε σε ένα άλλο πρόβλημα που αντιμετωπίζω τελευταία, αυτό της έλλειψης έμπνευσης. Αλλά αυτό είναι μάλλον μια άλλη ιστορία..

Καλό (ξ)ημέρωμα

2 χωρωδοί:

γυάλινο δάκρυ είπε...

Κοίτα να δεις, το ίδιο πρόβλημα στον ύπνο το έχω κι εγώ.
Αλλά δεν μπορώ να μη σχολιάσω τη δεύτερη ανάρτηση μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα!!! Δεν το περίμενα. Μην ακούω για έλλειψη έμπνευσης! Γι αυτό υπάρχουν τα blogoπαίχνιδα. Πάρτα σβάρνα όλα μέχρι να ρθει η έμπνευση. Ή γράψε πώς πέρασες τη μέρα σου. Όλο και κάτι τραγελαφικό συμβαίνει πάντα να 'χουμε να διηγηθούμε.

kiara είπε...

Βγες έξω, κάπου εκεί θα είναι. Δοκιμασμένο
:)